 |
Όταν το μαντείο των Δελφών έκανε γνωστή την ρήση του ότι ο Σωκράτης ‘’είναι ο πιο...
σοφός από τους ανθρώπους’’ ,ο Σωκράτης αντέδρασε όταν άκουσε τον χρησμό και σκέφτηκε τι να εννοεί άραγε ο Θεός με αυτό; αφού ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν είναι σοφός, αλλά και ο Θεός δεν μπορεί να ψεύδεται. Έτσι, και ενώ πολύ καιρό απορούσε αποφάσισε να ελέγξει την εγκυρότητα αυτής της ρήσης, προσεγγίζοντας όλους τους σοφούς της εποχής.
Πρώτα λοιπόν, πήγε σε έναν πολιτικό που θεωρούνταν σοφός από πολλούς και από τον εαυτό του σοφότατος. Δεν άργησε όμως να καταλάβει πως ο πολιτικός κάθε άλλο παρά σοφός ήταν και όταν μάλιστα προσπάθησε να του εκφράσει τις επιφυλάξεις του για τις γνώσεις του ο πολιτικός θύμωσε μαζί του όπως και πολλοί από αυτούς που ήταν τότε μπροστά.
Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε όταν επισκέφτηκε και τους ποιητές. Δεν έγραφαν τα ποιήματα τους από σοφία αλλά από καθαρό ενθουσιασμό και από κάποια φυσική έμπνευση. Ομοίως και με τους τεχνίτες. Το μόνο που κατάφερε ο Σωκράτης ήταν να αποσπάσει το μίσος, και αρνητικά αισθήματα όλων όσων επισκέφθηκε καθώς και άλλων πολλών που άκουγαν τις συζητήσεις. Και αυτό ακριβώς το μίσος και τα αρνητικά αισθήματα είναι αυτά που οδήγησαν, τελικά και στην θανατική του καταδίκη.
Τελικά, από την επαφή του με όλους αυτούς τους ανθρώπους, που θεωρούσαν τον εαυτό τους σοφό ,ο Σωκράτης κατέληξε στο συμπέρασμα ‘’ότι μόνο ο Θεός είναι σοφός και πως η σοφία των ανθρώπων είναι ελάχιστη αν όχι ανύπαρκτη.’’ Καθώς, ενώ έφευγε, πάντα σκεφτόταν ότι από τους δύο τους κανείς δεν ήξερε τίποτα καλό και σωστό ο εκάστοτε όμως άνθρωπος που εξέταζε κάθε φορά για σοφό πίστευε πως ξέρει κάτι χωρίς όμως να ξέρει τίποτα.
Ο Σωκράτης είχε γνώση της άγνοιας του και μάλλον ήταν εκείνο που μέτρησε στην κρίση του θεού και τον έκανε να πει ότι είναι ο πιο σοφός από όλους τους ανθρώπους. Η πεποίθηση του Σωκράτη και η φράση που συνήθιζε να λέει ‘’έν οίδα ότι ουδέν οίδα’’ εμπεριέχει και την φιλοσοφική του άποψη για την σοφία.
Υπεύθυνη εκδοτικού οίκου Σκέψις - eoellas
Αλεξίου Τάνια
Athens
